ลูกแม่ดา

แม่ดาอันเป็นที่รัก..
อ้อมเป็นลูกสาวคนเดียว แม่ไม่เคยปล่อยให้ไปไกลจากแม่เลย..
แม่กะอ้อมจะสนิทกันมาก มีอะไรเราจะคุยกันเสมอ แม่สอนอ้อมในหลายๆอย่าง
แม่ดาไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ ถึงแม้จะล้มกะครอบครัวมานับครั้งไม่ถ้วน
แม่สอนให้ลูกทุกคนรู้จักสู้ชีวิต แม่บอกว่าชีวิตคนเราเริ่มจากศูนย์..จึงนับหนึ่งใหม่ได้เสมอ..
ก่อนที่แม่จะป่วยหนัก อ้อมกะแม่โทรศัพท์คุยกันทุกวัน..
ตลอดเกือบเดือน อย่างน้อยวันละครึ่งชั่วโมง..แม่บอกว่า..
อยากให้อ้อมกลับมาอยู่เมืองไทย กลับมาอยู่บ้าน ..
เชื่อหรือไม่ว่า ตลอดเวลาเกือบยี่สิบปีที่อ้อมอยู่ญี่ปุ่น แม่ไม่เคยพูดให้อ้อมกลับมาเลย..

แม่ดารู้ตัวว่าใกล้จะจากพวกเราไป แม่ดาเตรียมใจที่จะเผชิญกะการจากลา..
แม่ดาเตรียมทุกอย่างให้ตัวเอง..สิ่งใดที่แม่ดาห่วง..แม่ดาก็จะเคลียร์ออกจากใจทีละส่วน..
แม่ดาเป็นนักสู้ที่ยิ่งใหญ่ เป็นยอดคุณแม่ ที่ดูแลและปกป้องลูกๆอย่างกล้าหาญ..
แม่ดาสอนให้เรากล้าเผชิญกะความจริง และหาทางออกด้วยสติ..

ลูกสาวคนนี้..ภูมิใจนักหนาที่ได้เกิดมาเป็นลูกแม่ดา..ลูกขออธิฐาน..
ขอให้ดวงวิญญาญของคุณแม่ดารุณี แสงส่อง
จงได้ไปพบพระพุทธเจ้า ได้อยู่กะพระศรีอาริยเมตไตรย..
ได้เป็นพระอรหันต์และเข้าสู่พระปรินิพพาน..
ไม่ว่าดวงวิญญาณของคุณแม่ดาจะตกหล่นอยู่ภพภูมิใด..
ขอให้ดวงวิญญาณของคุณแม่ดาได้ขึ้นสู่ภพภูมิที่สูงส่งยิ่งๆขึ้นไป..
มีแต่ความสุข ความเจริญ ปราศจากภัยอันตรายทุกประการ..สาธุ

และท้ายนี้ ลูกขอนำเนื้อเพลงท่อนนึงมาบอกและให้สัญญากะแม่ดาว่า..

ลูกจะทนบนทางชีวิต..
ไม่ทำผิดไม่อ่อนแอ..
ทุกข์ปานใดลูกจะไม่ยอมแพ้..
จะเป็นคนดีของแม่ ตลอดไป..

..รักแม่ดาที่สุด..

ถึงคนไกลอีกปลายฟ้า..



คิดถึงคนไกลอีกปลายฟ้า..

มีแต่เมฆฝนบังตา..ไปทุกที่..

มีทะเลกว้างใหญ่..กั้นเราไกลนับทวี.

อยากให้เธอคนดี..มาอยู่ตรงนี้..ใกล้ๆกัน..

 

 

 

 

 


แล้วอีกฟากหนึ่งของ..ปลายฟ้า..

มีฝนพร่ำลงมา..จากฟ้าบ้างไหม..

เหมือนฟ้าฝากนี้..ฝนพร่ำเย็นฉ่ำใจ..

ในวันที่เดียวดาย..เหงาบ้างไหมคนดี

 

 

ฝากความคิดถึงไปไกล..สุดปลายฟ้า..

ฝากกาลเวลาช่วยนำพา..เราพบกัน..

ฝากดวงดาวช่วยนำเรา..มาเคียงฝัน..

ฝากรักมั่น..ฝากไว้..ในใจเธอ..

 

ที่ทำได้ตอนนี้..คือคิดถึง..

เธอเป็นคนนึงที่ฉันอยากซึ้งอยากใกล้..

น่าแปลกที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไป..นานเท่าไหร่..

คนที่ฉัน..ห่วงใย..ก็ยังเป็นเธอ..

 

 

เพิ่มเติม

เสียงครวญจากคนไกล

 

เสียงครวญจากคนไกล


 

ยังคิดถึงเธอเสมอ  แม้ว่าเธอจะอยู่หนไหน


ขอแค่เธอรับรุ้ไว้  ว่ายังมีใครที่ยังคอย


หากว่าเธอท้อแท้  หรือว่าอ่อนแอวันไหน


ฉันคนนี้ขอเปงกำลังใจ ให้เธอตลอดไปนานเท่านาน

I’m…Ame

 

 

ขอบคุณวันเวลา

ที่พาเธออย่างเข้ามา ในหัวใจ

ขอตอบแทนด้วยคำนี้ได้ไหม

รักเธอตลอดไปน่ะคนดี

I’m…Ame

 

 

ส่งผ่านความคิดถึง   ไปกะดาว


คืนนี้เธอจะคิดถึง  ฉันบ้างไหม


ฝากรอยยิ้มส่งไป เป็นกำลังใจ


ฝากกะดาวอันแสนไกล ที่ปลายฟ้า

I’m…Ame

 


 


ฝากความคิดถึง   ข้ามขอบฟ้าไกล


ฝากความห่วงใย     ส่งไปให้เธอ


ฝากบอกคำรัก        มั่นคงเสมอ


แม้ไม่ได้เจอ       ใจเราใกล้กัน

I’m…Ame

 

 

 

I’m..Ame

ความสุข เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง..



ความสุข เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง
ความสุขไม่ได้อยู่ที่จุดหมายปลายทางที่ไปถึง
คุณบอกกับตัวเองว่า เมื่อได้แต่งงาน และมีลูก ชีวิตของคุณก็จะดีขึ้น
แต่เมื่อมีลูก และลูกของคุณยังเล็กอยู่ คุณก็เกิดความรู้สึกว่า

เมื่อเขาโตขึ้นเราคงมีความสุขและสบายขึ้น
แต่เมื่อลูกโตมากขึ้น จนย่างเข้าสู่วัยรุ่น คุณกลับรู้สึกไม่ได้ดั่งใจอีกครั้ง
และเมื่อลูกๆ ผ่านพ้นช่วงวัยรุ่นไปได้ คุณคิดว่า คุณจะมีความสุขมากขึ้น
แต่คุณกลับบอกกับตัวเองอีกว่า จะรอให้ลูกๆ จัดการกับตัวของเค้าเองให้เรียบร้อยดีเสียก่อน

บางครั้งคุณคิดว่า ถ้าคุณมีบ้าน มีรถ มีวันหยุดพักร้อนนานๆ
และเมื่อถึงวันเกษียณอายุการทำงาน ชีวิตของคุณจะมีความสุขมากที่สุด
แต่เมื่อเกษียนแล้วก็จริง แต่ทำไมถึงยังไม่มีความสุขสักที
ความสุขของชีวิตอยู่ที่ไหนกัน ?

แท้จริงแล้ว ความสุขของชีวิต อยู่ ณ ช่วงเวลาขณะนี้ ช่วงเวลาปัจจุบัน
ไม่ต้องรอให้ความสุขมาหาเราในอนาคต
เราควรมีความสุข และพึงพอใจกับความสุขอยู่ในปัจจุบัน
ชีวิตของมนุษย์ทุกคน ต้องมีสิ่งท้าทายเข้ามาอยู่ตลอดเวลา
ทั้งอุปสรรคต่างๆ หรือบททดสอบชีวิตอันยากเข็ญ
แต่ในที่สุดเราก็จะต้องก้าวผ่านไป อุปสรรคกับชีวิตเป็นของคู่กัน

ดังนั้น เป็นหน้าที่ของเรา
ที่ต้องหาความสุขและความพึงพอใจจากการเดินทางบนถนนแห่งชีวิตนี้
ซึ่งจะทำให้ชีวิตมีความสุข มากกว่าที่จะรอให้ถึงจุดหมายปลายทางก่อน
แล้วถึงจะมีความสุขได้

เริ่มหยุดพูดกับตัวเองเสียทีว่า
ถ้าฉันลดน้ำหนักได้สัก 5 กิโล ฉันถึงจะมีความสุข
ถ้าฉันได้แต่งงาน ฉันถึงจะมีความสุข
ถ้าผมได้ซื้อบ้าน ผมถึงจะมีความสุข
ถ้าผมได้เกิดเป็นลูกคนรวย ผมถึงจะมีความสุข

ถ้าคุณหยุดพูดถึงสิ่งเหล่านี้ได้ ชีวิตของคุณก็จะมีความสุข และคุณจะรู้สึกพึงพอใจกับชีวิต
ตอบคำถาม ต่อไปนี้
1. บอกชื่อคน 3 คน ที่รวยที่สุดในโลก
2. บอกชื่อนางงามจักรวาล 3 คนล่าสุด
3. บอกชื่อ ผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบล 3 คนล่าสุด
4. บอกชื่อนักแสดงนำชาย 3 คนล่าสุด ที่ได้รับรางวัลออสการ์

นึกไม่ออกใช่ไหม ? ไม่ใช่เรื่องแปลก ไม่มีใครหรอกที่จะจดจำคนเหล่านี้ได้ทั้งหมด
คนที่ได้รับการยกย่องสรรเสริญ ก็ล้วนล้มหายตายจากไปตามกาลเวลา
รางวัลต่างๆ เมื่อวางไว้นาน ก็จะถูกฝุ่นจับ แม้แต่ผู้ชนะก็จะถูกลืมในไม่ช้า

ตอบคำถาม ต่อไปนี้
1. บอกชื่ออาจารย์ 3 ท่านที่เคยช่วยเหลือคุณในเรื่องการเรียน
2. บอกชื่อเพื่อน 3 คนที่ช่วยเหลือคุณในยามที่คุณต้องการ
3. นึกถึงคน 3 คนที่ทำให้คุณรู้สึกว่า คุณได้เป็นคนพิเศษ
4. บอกชื่อคน 3 คนที่คุณอยากใช้เวลาด้วย

นึกออกง่ายกว่าใช่ไหม ? นั่นเป็นเพราะว่า
คนที่มีความหมายต่อชีวิตคุณ ไม่ได้เป็นคนที่ต้องเป็นที่สุด
ไม่ได้มีเงินมากที่สุด ไม่ต้องได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
เพราะยังมีคนใกล้ตัวคุณอีกหลายคนที่ห่วงใยคุณ คอยให้การดูแลคุณ
และเวลาที่มีอะไรเกิดขึ้น ก็จะคอยอยู่เคียงข้างคุณ

.. ไม่มีช่วงเวลาไหนที่จะมีความสุข มากกว่าช่วงเวลา ณ ปัจจุบันนี้..
..ใช้ชีวิตให้มีความสุขกับช่วงเวลาปัจจุบัน..


ความสุข เกิดขึ้นระหว่างการเดินทาง ความสุขไม่ได้อยู่ที่จุดหมายปลายทางที่ไปถึง..

I’m..Ame

จะรักให้ดีที่สุด..

จะรักให้ดีที่สุด

ฉันไม่สัญญา ว่าเธอจะเป็น คนสุดท้าย

ฉันไม่มั่นใ จอะไรที่มั นยังไม่เกิด


ฉันไม่สัญญา ว่าจะมีเรา ตลอดไป

แค่ไม่มั่นใจ อย่าเพิ่งโกรธ

แต่ฉันขอสัญญา จะมีแต่ เธอเท่านั้น

และทุกๆวัน ฉันจะ ทำเพื่อเธอ


ฉันขอสัญญา ไม่ว่าจะไกล สักแค่ไหน

ฉันจะตั้งใจ ฉันรักเธอ

เมื่อความรักนั้น ไม่ใช่ภูผา

เป็นเพียงแววต าที่จริงใจ


เมื่อความรักนั้นเป็ นแค่ต้นไม้

มันจะยืนยงสักเท่าไหร่

ก็ต้องอยู่ที่เรา (ทั้งสองคน)

เมื่อความรักนั้นไม่ใช่ภูผา

เป็นเพียงแววตาที่จริงใจ


เมื่อความรักนั้นเป็น แค่ต้นไม้

มันจะยืนยง  สักเท่าไหร่

ก็ต้องอยู่ที่เรา (ทั้งสองคน)


แม้จะเป็นภูเขาก็อาจพังทลาย

แล้วจะเอาอะไรมายืนยั นและสัญญา
ฉันไม่รอพรุ่งนี้ ไม่นับวันเวลา

ฉันแค่รักเธ อและฉันจะรักให้ดีที่สุด

เมื่อความรักนั้น ไม่ใช่ภูผา

เป็นเพียงแววตา ที่จริงใจ


เมื่อความรักนั้นเป็น แค่ต้นไม้

มันจะยืนยงสักเท่าไหร่

ก็ต้องอยู่ที่เรา (ทั้งสองคน)

แต่ฉันขอสัญญา จะมีแต่เธอ เท่านั้น

และทุกๆวันฉันจะ ทำเพื่อเธอ


ฉันขอสัญญา ไม่ว่าจะไกล สักแค่ไหน

ฉันจะตั้งใจ ฉันรักเธอ..

I’m..Ame

มากกว่ารัก..

คนเคยเหงา เคยรู้สึกเหว่ว้า
เคยมองหาความรักนั้นมันอยู่ที่ใด
โลกใบใหญ่เหลือเกิน
มีผู้คนอยู่มากมาย
แต่หัวใจมันกลับเหงาขึ้นทุกที
แต่เมื่อฉันได้พบกับเธอ
สิ่งที่เธอให้ฉันไม่รู้มันคืออะไร
โลกใบใหญ่ใบเดิม
กลับไม่เคยต้องเหงาใจ
แค่ฉันนั้นยังมีเธออยู่ตรงนี้

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

หากว่าเธอนั้นคือความรัก
ก็เป็นรักที่ดีจนไม่มีคำบรรยาย
ฉันโชคดีเหลือเกินที่มีเธอเดินข้างกาย
ชีวิตนั้นได้เติมเต็มสิ่งที่ขาดหาย

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

เธอเป็นมากกว่ารัก
เพราะเธอนั้นคือครึ่งชีวิต
ฉันใช้เวลาทั้งชีวิตเพื่อตามหา
และรอคอยเธอมาแสนนาน
และสุดท้ายก็เจอว่าเธอคือทุกอย่าง
ที่เติมเต็มหัวใจ
จากนี้ทุกลมหายใจฉันคือเธอ

จากนี้ทุกลมหายใจ…ฉันคือเธอ..

I’m..Ame

เหนื่อยเกินไปหรือเปล่า..

15 พฤษภาคม 50


เหนื่อยเกินไปหรือเปล่า
กับเรื่องราวที่ได้พบพาล


ท้อบ้างไหม กับปัญหาต่างๆ
ตามรายทางที่พบเจอ
เหนื่อยเกินไปไหม
ที่ต้องเผชิญกับอะไรเสมอ-เสมอ

ล้าบ้างไหมนะใจเธอ
น้ำตาเอ่อ บ้างหรือไม่ อย่างไรกัน
หากเหนื่อยก็พักบ้าง
ร่มไม้ใหญ่ริมทางเส้นนั้น

ยินดีให้เธอพักได้นาน-นาน
พักให้ใจเบิกบานแล้วค่อยไป
แบกไว้ ก็คงหนัก
วางแล้วพักก่อนดีไหม

ปัญหา แม้มากมายสักเพียงใด
เชื่อว่าเธอผ่านมันได้อย่างแน่นอน
ขอแค่ให้วันนี้
เธอคนดีได้พักก่อน

อย่าห่วงอย่าอาวรณ์
พักเสียก่อน ค่อยเดินทาง
(เมื่อเราเหนื่อยนัก  เราก้อควรพัก เผื่อที่จะด้ายมีกำลังไว้เดินทางต่อไป)

เทอคือ..คู่ชีวิต..

เทอคือ..คู่ชีวิต..
คู่ชีวิต..

มอบชีวิตไว้ให้กัน..
ให้เธอนั้นช่วยดูแล..
จงรักษาไว้..
ให้มันดีดีต่อไปนี้ ..
ขอมีเพียงแค่..
ฉันและเธอ..
ตลอดไป ..
ทางอีกไกลที่ต้องผ่าน..
เดินคู่กันไว้อย่างนี้..
เธอรู้ใช่ไหม..
หัวใจบางบางมีบางครั้ง..
อ่อนแอสิ้นดี..
ขอให้มี..
คนปลอบใจ ..
ไม่ห่างกัน..
รัก ที่มีให้กันในวันก่อน..
ไม่เคยเลือนลาง..
จางไปกว่านั้น..
รัก กลับดูเหมือนเพิ่มขึ้นทุกวัน..
ยิ่งนานก็ยิ่งผูกพัน..
มีฉันต้องมีเธอ..
คู่ชีวิตที่มอบใจ..
คนสุดท้ายที่มีอยู่..
ถ้าถึงวันนั้นถึงวันชรา ..
อยู่กันมาร่วงโรยทั้งคู่..
ฉันรู้ดี ..
ต้องมีกัน ..
วันสิ้นลม ..

I’m..Ame

ความรักที่ผิดหวัง… แม้พลาดพลั้ง ก้อทำให้เราได้เรียนรู้..

13 มิถุนายน 53

กระท่อม

… บางคนใช้ชีวิต ดังเช่นกระท่อม..โดดเดี่ยว..สมถะ..
แต่ก็มีน้ำใจ ช่วยเหลือนักเดินทางอยู่เสมอๆ…

เส้นทาง

… แม้ว่าเส้นทางที่เราเลือก.. จะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ..
แต่ก็เป็นเส้นทาง.. ที่เราเลือกเดินเอง ..

บันได

…แม้ว้าจะเห็นจุดมุ่งหมายอยู่ไม่ไกล…ก็ไม่ควรเร่งร้อน…
เพราะถ้าตกบันได…เราอาจต้องกลับมาเริ่มต้นใหม่…

พระอาทิตย์

…แม้ว่าพระอาทิตย์จะลาลับไป…จงอย่าเสียใจ เข็มแข็งไว้…
วันพรุ่งนี้พระอาทิตย์จะกลับมาใหม่…และอบอุ่นเช่นเดิม…

ก้าวเล็ก ๆ

… ระยะทางแม้ยาวไกล .. หากใจมุ่งมั่น ..  แม้จะเป็นเพียงก้าวเล็ก ๆ ..
แต่ก็สามารถไปถึงที่หมาย .. ไม่ต่างกัน ..

ทางโค้ง

…ทางโค้ง …แม้จะเป็นอุปสรรคที่ยากลำบาก..แต่ก็เป็นสีสัน…
ที่ทำให้การเดินทาง…มีชีวิตชีวา…

ความรัก

…เรา รัก คนที่เรารัก ได้ตลอดเวลา…แม้แต่ตัวเราเองก้ออาจไม่รู้สึกเลยว่า…
ความรักของเรา เป็นเช่นนั้นจริงๆ…

ลมหนาว

…แม้ว่าลมหนาว…จะทำให้เราหนาวเย็นสักเพียงใด…
ขอเพียงแค่ใจเราอบอุ่น…จะใส่ใจไปทำไมกับลมหนาว…

ความว่างเปล่า

…เก้าอี้ที่ว่างเปล่า…ไม่ได้หมายความว่า ร้านนี้ไม่อร่อย…
อันที่จริง…เราอาจแค่มาก่อนเวลา…

พักผ่อน

…พักผ่อนเป็นสิ่งสำคัญ..หากว่าวันนี้อ่อนล้า แต่ยังคงไม่พักผ่อน…
แล้วพรุ่งนี้จะมีแรงสู้กับอุปสรรคได้อย่างไร…

กาแฟ

…กาแฟมีรสขม แต่ ก็ทำให้เราเข้มแข็ง…เช่นเดียวกับความรักที่ผิดหวัง…
ที่แม้พลาดพลั้ง ก้อทำให้เราได้เรียนรู้..

I’m…Ame

บางครั้ง..

13 กุมภาพันธ์ 53

บางครั้ง…

บางครั้ง สิ่งที่ดีที่สุด…ก็ไม่ใช่…สิ่งที่ถูกต้องที่สุด…
บางครั้ง สิ่งที่ถูกต้องที่สุด …ก็ไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด…

บางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าไว้ใจได้มากที่สุด…แต่กลับทำลายเราได้มากที่สุด
บางครั้ง สิ่งที่คิดว่าทำลายเรามากที่สุด…กลับเป็นสิ่งที่ทำให้เราไว้ใจได้มากที่สุด…

บางครั้งเรา อยู่ในโลกแคบจนลืมมองถึงโลกกว้าง…
บางคร้ง ปัญหาแค่ปลายนิ้วก้อย…แต่กลับทำให้มันเป็นฝ่ามือ

บางครั้งคำพูดคน…ก็เชื่อใจไม่ได้…
บางครั้ง ไม่มีอะไรมาวัดปริมาณคำพูดว่าจะเชื่อถือได้มากเพียงใด…มีแต่เวลาพิสูจน์…

บางครั้งโลกนี้มันก็โหดร้าย…มากกว่าที่เธอคิด
บางครั้งโลกนี้ก็สวยงาม…ไม่ได้โหดร้ายเหมือนที่เธอคิด

บางครั้งคนเราก็ต้องการ…แค่ใครสักคนที่เข้าใจ…
บางครั้งคนเราก็ต้องการที่จะเข้าใจตัวเอง…

บางครั้งเราก็ไม่สามารถกำหนดชะตาชีวิตของตัวเองได้
แต่บางครั้งเราก็สามารถ กำหนดทิศทางของเราเองได้

บางครั้งบทเรียนที่ต้องจดจำคือการเรียนรู้ของตัวเอง
บางครั้งบทเรียนที่ต้องย้ำเตือนคือการเรียนรู้ของผู้อื่น

บางครั้งคนเราก็ร้องไห้อย่างไม่มีสาเหตุ
แต่บางคน…ทุกสาเหตุ… ก็ระบายด้วยน้ำตา…

บางครั้งการที่ได้หัวเราะกับคนที่เรารักทำให้ชีวิตมีความสุขได้ทั้งวัน…
แต่บางครั้งเสียงหัวเราะ…อาจกลายเป็นรอยน้ำตา…

บางครั้งกลางวัน ก็อาจจะมืด…
แต่บางครั้งกลางคืนอาจจะสว่าง…

บางครั้งแสงสว่างก็มักจะอยู่ในที่เรามองไม่เห็น
แต่บางครั้งความมืดอาจจะอยู่ในที่ที่เรามองเห็นชัดเจน

บางครั้งสายลมก็พัดเอาความเหน็บหนาวมาให้
แต่บางครั้งสายลมก็ โอบกอดฉันไว้อย่างอ่อนโยน…

บางครั้งคนเราก็หัวเราะกลบความเศร้า ….แอบยิ้มเมื่อใจฝืนทน
บางครั้งคนเราก็เหงาเมื่ออยู่ลำพัง
แต่มักจะบอกกับตัวเองว่า…ฉันไม่เหงา…ฉันไม่ต้องการใคร…

ขอบคุณบทความจากทำดีดอทเน็ต

Previous Older Entries